siyirmək

siyirmək
f.
1. Şiddətlə toxunaraq, sürtünərək üzərindən qoparmaq, soymaq, aparmaq, cızmaq, qabığını çıxartmaq. Daş dizimi siyirdi. Ağac qolumu siyirdi.
2. Qabda qalan yemək qalığını çörək və ya barmaqla silib təmizləmək. Boşqabı siyirmək. Qazanın dibini siyirmək. Nimçədəki xörəyi siyirmək.
3. Qınından çəkərək çıxarmaq. Xəncəri siyirmək. Qılıncı siyirmək. – <İgid> Siyirə qılıncı, çəkə qalxanı! Səksən oxu sadağından boşana. «Koroğlu». Cəllad gəlib, qılıncı siyirib hazır durur. Ü. H.. <Katib:> . . Sonra da xəncərimizi siyirib, Dövlətin evinə (gedək). Ə. Ə.. // məc. Ölümlə hədələmək, öldürməyə amadə olmaq. İndi azar soxulub; İliyinə, qanına; Ölüm qılınc siyirib; Həyat qəhrəmanına. R. R..
4. Əynindən sürüşdürüb salmaq, çıxartmaq. <Nərgiz> . . <plaşını> siyirib otun üstünə saldı. B. Bayramov.
5. Üzüb atmaq, kəsmək. . . <Kovxa> belindəki xəncərini çəkib xoruzun başını siyirdi. S. R..
◊ Ürəyini siyirmək – bax ürək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • siyirmə — 1. «Siyirmək»dən f. is. 2. is. Stolda, şkafda və s. də giribçıxan yeşik; göz. Komodun siyirməsi. Şkafın siyirməsi. – . . Xəlil qürurla düşündü və kitabı stolun orta siyirməsinə qoyub ayağa qalxdı. M. Hüs.. Veys . . haqq hesab və nisyə dəftərləri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • siyirməqılınc — z. Qınından çıxarılmış halda, qılıncla, yalınqılınc. Siyirməqılınc hücuma keçmək. – Fəxrəddin əlində siyirməqılınc atlının qabağında göründü. M. S. O.. Karetadan siyirməqılınc iki soldat çıxdı. M. İ.. ◊ Siyirməqılınc eləmək – aradakı düşmənçiliyi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • səll — ə. siyirmə, çəkmə (qılınc, xəncər və s. haqqında) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • komod — <fr.> Dəyişək, müxtəlif tualet şeyləri və s. qoymaq üçün siyirməli yastı şkaf növü. Güzgü, daraq komodun sol gözündədir. – Şəhla xanım şaqşaraqla komodun siyirmələrini açdı. S. R.. Xanpəri komoddan bir vərəq kağız çıxartdı. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sürmə — 1. is. 1. Qadınların qaşlarına, gözlərinə çəkdikləri qara boya, toz. Sürmə çox olanda gözə də çəkərlər, qaşa da. (Məsəl). Sürmə çəksin gözlərinə, qaşına; Gündə yüz yol mən dolanım başına. Q. Z.. <Hafizə xanım Sayada:> O nə sürmədir gözünə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şanqarramağ — (Salyan) alma, heyva və s. tək tək deyil, siyirməklə yığmaq. – A bala, almaları nöşün şanqarrıyırsan, mərifətdi yığsana …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • cızmaq — f. 1. Xətt, cızıq çəkmək; dırnağı və başqa bərk, ucu iti bir şeylə basaraq iz buraxmaq. Xəlil döş cibindən qələmini çıxardıb, katibin dırnağı ilə cızdığı yerdən imzasını atdı. M. Hüs.. 2. Qaralama şəklində yazmaq, çəkmək, hazırlamaq. Həsrət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəkməcə — is. Yeşik, siyirmə (stol və s. də). <Ağaverdi> vaxtilə əlindəki vərəqələrin nömrələrini qarşısında oturduğu masanın çəkməcəsinin alt tərəfinə yazmış(dı). S. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dəndənə — is. <fars.> 1. Təkərin çevrəsini mərkəzə birləşdirən taxta. Arabanın bir dəndənəsi sınmışdır. – <Arabaçı:> . . Atlar arıq, minik çox, hərənin də bir bağlaması var, qorxuram dəndənələr tab gətirməyə. «Kirpi». 2. tex. Müxtəlif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”